"Sztuką nie jest zapomnieć i odejść. Sztuką jest przebaczyć i żyć obok tego, który potrafił Cię zranić."
autor nieznany
Rzeczą jasną jest, że czasem słowa bolą bardziej niż czyny. Jedno słowo może być zapamiętane do końca życia i może źle wpłynąć na naszą psychikę. Kiedy ktoś nas rani mamy w sobie mieszankę wybuchową złożoną z różnych negatywnych emocji. Jesteśmy wściekli, smutni, rozdrażnieni. Mamy w sobie tak wielką nienawiść, że tego nawet nie da się opisać. Zazwyczaj zadajemy sobie pytanie "DLACZEGO?". Wiadomo, że jest to pytanie, na które nigdy nie znajdziemy odpowiedzi. Cóż wtedy robimy? Uciekamy od tego co nas spotkało. Często naszą obroną jest bycie zimnym dla tej osoby. Udawanie, że się nie znamy. To całkiem bez sensu. Większy sens ma zastanowienie się nad wybaczeniem. Tak. Sztuką jest wybaczyć komuś, kto doprowadził do upadku nasze życie. Wychodzę z założenia, że ja także popełniam błędy. Na pewno nie raz będę potrzebowała wybaczenia, więc dlaczego mam nie przebaczyć drugiej osobie? Zdaję sobie sprawę, że nie od razu dam drugą szansę... Ale z czasem złość minie i będę w stanie wybaczyć każdemu, nawet najgorszą krzywdę. Sądzę, że każdy człowiek zasługuje na to, bo każdy z nas popełnia błędy. Jeden mniej, a drugi więcej. Ale nigdy nie jest za późno na naprawienie tego co się zburzyło. Przebaczajmy więc, otwierajmy serca na ludzi, bo ciepłem i dobrem zyskamy o wiele więcej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz